Galapagos eilanden - San Cristobal

Onze eerste overnachting in Ecuador hebben we gehad in Guayaquil. We hebben hier alleen geslapen, om de ochtend erop direct door te kunnen vliegen naar de Galapagos eilanden, een eilandengroep gelegen op iets meer dan 1.000 km. uit de kust van Ecuador. Het draait hier allemaal om wildlife, zowel boven als onder water.

We zijn onze trip op de Galapagos begonnen op het eiland San Cristobal. Helaas kwamen we er hier direct achter dat werkelijk alles slechts met cash betaald kan worden. Heel erg fijn, zeker als je per pinbeurt slechts 100 US Dollars (dat is munteenheid van Ecaudor) uit de muur kunt trekken en alles op de Galapagos ontzettend duur is. Oftewel: veel pinpogingen om ook maar iets van cash op zak te hebben. En op de luchthaven op het vaste land konden we ook al niet meer dan 100 US Dollars pinnen. Kortom: gedoe!

Zeeleeuwen

Wel hebben we op de eerste dag gelukkig direct wat wildlife in de vorm van zeeleeuwen gezien. Op Playa Mann, een strandje op een paar minuten lopen van ons hostel, stikt het ervan. Je kunt er gewoon mee zwemmen, ze komen gewoon het strand op en als je niet oppast, komen ze gewoon bij je zitten of aan je benen snuffelen. Geinige beesten om te zien. Beetje “lomp” op land, maar pijlsnel als ze het water terug ingaan. Ze duiken onderwater en met enkele sprongen boven water, zijn ze binnen no-time uit zicht. En de geluiden die ze maken… Heerlijk, we kunnen er geen genoeg van krijgen! Naast het strand, kwamen we ook zeeleeuwen tegen op straat, liggend op een bankje, langs de boulevard en zelfs tegen een huis. Overal eigenlijk!

Voor de geïnteresseerden de (belangrijkste) verschillen tussen een zeeleeuw en een zeehond: de zeeleeuw is groter en zwaarder, heeft oortjes in plaats van gaatjes, leeft in de Grote Oceaan aan de westkust van de Verenigde Staten en op de Galapagos eilanden én heeft grote “flappers” aan de voorkant, waar die heel snel mee kan zwemmen en waarmee hij zich op land gemakkelijker kan verplaatsen dan een zeehond (een zeehond “hobbelt” meer).

De eerste dag duiken

We hadden het al gelezen en ook direct ervaren toen we de zeeleeuwen gingen spotten op Playa Mann, maar brrrrrrr… Wat is het zeewater hier koud! Waar we in Tangana nog zonder wetsuit doken, hebben we hier een lange wetsuit aan met daar overheen nog een korte wetsuite. En zelfs dan is het water nog koud!

Onze eerste duik viel helaas tegen. Deels vanwege het feit dat we weinig gezien hebben, maar waarschijnlijk ook vanwege te hoge verwachtingen. We zijn nogal lekker gemaakt met “you can see hammerheads, rays, turtles, blacktip sharks, whitetip sharks, Galapagos sharks…”. Daarbij geeft de website van PADI ook aan dat deze duikspot de 10^e beste duikspot is op de Galapagos eilanden. Op een verdwaalde schildpad na, hebben we echter weinig gezien. Daarbij was het vanwege de sterke stroming technisch gezien ook nog een lastige duik en was het vanwege de kou echt afzien.

Tijdens de tweede duik, wat overigens mijn 50^e duik was, hebben we gelukkig wat meer geluk gehad. Niet bijzonder veel haaien gezien, maar toch wel genoeg dat ik de tel ben kwijt geraakt. Helaas kwamen ze niet heel dichtbij, waardoor we niet met 100% zekerheid konden vaststellen welke haaien het waren. Maar het waren in ieder geval geen hammerheads! Verder veel schildpadden gezien, twee voorbij razende zeeleeuwen (helaas alleen onscherpe foto’s hiervan), een enorme rog (de grootte komt op de foto helaas niet over, maar hij was echt bizar groot!) en een aantal grote scholen vis. En het kon blijkbaar nog kouder… Hadden we al gezegd dat het bibberen geblazen was onderwater?

Tour over het eiland

De dag erna hebben we een tour op het eiland gemaakt. We hebben een prachtig uitzichtpunt bezocht, een adembenemend mooi strandje, een vulkaan met kratermeer (hier was het helaas heel mistig) en een “park” waar enorme landschildpadden zaten.

Deze landschildpadden komen eigenlijk van de noordkust van het eiland. Helaas dunde de populatie ontzettend uit, omdat veel eieren opgevreten werden door dieren die door de mens op het eiland terecht zijn gekomen. Ze hebben een groot gedeelte van de schildpadden uit hun echte natuurlijke omgeving gehaald en deze geplaatst op een semi-natuurlijke omgeving. Hier worden de pas geboren schildpadden apart gehouden, zodat deze veilig groot kunnen worden. Daarna worden ze weer teruggeplaatst in hun oorspronkelijke natuurlijke omgeving. Hier kan je overigens als toerist niet komen.

Ook hebben we zelf nog een korte hike gemaakt vlakbij ons hotel. Hier wederom een aantal adembenemende uitzichtpunten gezien, veel zeeleeuwen gespot en een groep zeer grote zeeleguanen..

Zeeleguanen

Wat een beesten zijn dat! Niet persé mooi als we ze vergelijken met de leguanen die we bijvoorbeeld in Costa Rica hebben gezien, maar wel imposante beesten. Zwarte leguanen die enorm groot kunnen worden. Ooit hebben we geleerd dat leguanen koudbloedig zijn en daarom vindt je deze vaak op zonnige plekken (boven in de toppen van de bomen bijvoorbeeld). De leguanen hier hebben ooit door een gebrek aan voedsel leren zwemmen om voedsel uit de zee te halen. Ze liggen vaak dichtbij elkaar om weer op te warmen.