Galapagos eilanden - Isla Isabela

Vanuit San Cristobal hebben we eerst de boot gepakt naar Santa Cruz. Hier een paar uur doorgebracht, om vervolgens de boot te kunnen pakken naar Isla Isabela. Waar de boot naar Santa Cruz heerlijk comfortabel was (we hebben zelfs nog onze ogen dicht gehad), was de boot naar Isla Isabela een klein drama. Veel te vol, enorme golven en mensen die gruwelijk zeeziek werden. Kortom… Oncomfortabel!

Aangekomen op Isla Isabela, hebben we wel de indruk dat dit eiland het meeste weg heeft van hoe we ons de Galapagos eilanden hebben voorgesteld. Later blijkt dit ook daadwerkelijk het geval te zijn. Een heerlijk idyllisch dorpje met vooral onverharde wegen. De WiFi is nog een groter drama dan op de andere eilanden. Het is het grootste eiland van alle eilanden, alleen is slechts een klein gedeelte bereikbaar.

Wildlife

Bij aankomst maar meteen “de tour” van Isla Isabela geboekt; tour los tunels. Tijdens deze tour – die gedeeltelijk over land en gedeeltelijk snorkelend was – hebben we ‘blue footed boobies’ met jongen gezien, verschillende rustende ‘white tipsharks’, een aantal Galapagos pinguins, enorme zeeschildpadden (en met enorm bedoelen we ook ÉCHT ENORM), een zeepaardje en een zeekomkommer. Daarbij waren de rotsformaties bestaande uit vulkanische gesteente prachtig om te zien. Het ziet er eerder uit alsof het ooit door de mens zo is gecreëerd dan dat het ooit uit zichzelf is ontstaan.

Verder hebben we tijdens een wandeling die we zelf gemaakt hebben, nog een flamingo gezien. Op de diverse meren die er op het eiland zijn, vertoeven schijnbaar weer flamingo’s (deze zijn er lange tijd niet geweest). We hadden op meer gehoopt, maar laten we tevreden zijn met het spotten van deze ene flamingo.

Blue footed boobies

Ik ben absoluut geen vogelaar, maar wat een leuke beesten om te zien. Ze zijn absoluut niet bang en blijven lekker op hun gemak bij het nest zitten als mensen in de buurt komen. Ze kijken er niet eens van op. Al houden we uiteraard wel gepaste afstand, iets waar ze op de Galapagos gelukkig veel nadruk opleggen.

Hoe helderder blauw de voetjes van het mannetje zijn, hoe interessant het vrouwtje hem vind (zelf heb ik al een emmer blauwe tex bij de Gamma besteld). Als de blue footed boobies een nestje hebben, broeden zowel het mannetje als het vrouwtje. Ook nadat de eieren zijn uitgekomen, blijven ze beide voor de jongen zorgen. Vindt het vrouwtje het mannetje echter niet meer aantrekkelijk (dus als de voetjes van het mannetje volgens het vrouwtje niet meer helder genoeg zijn)? Dan verlaat het vrouwtje het nest en verzorgt het mannetje verder de jongen. Het mannetje zorgt overigens ook voor een territorium. Hij kakt hiervoor zoveel als mogelijk rondom het nest.

De jongen onderling voeren trouwens ook een strijd. Is er weinig eten beschikbaar? Dan doodt het oudste en sterkste jong het jongste en minst sterke jong. Overigens is er geen broedseizoen, waardoor je het hele jaar kans hebt jongen te zien.

Vulkanische eilanden

De Galapagos eilanden zijn vulkanische eilanden. Op Isla Isabela is dit naar ons idee het beste zichtbaar. Op dit eiland hebben we dan ook een tour gemaakt naar de Sierra Negra. Deze vulkaan met een enorme krater heeft voor het laatst een eruptie gehad in juni 2018. De vulkaan is op het hoogste punt 1.124 meter hoog. Het is wat mistig op de weg er na toe, maar zodra de wolken wegtrekken, heb je prachtige uitzichten. Aan de andere zijde zijn we de vulkaan een stuk naar beneden gelopen, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op het smalste gedeelte van het eiland. De gehele omgeving hier bestaat uit vulkanisch gesteente. Een prachtig gezicht om te zien!

We hebben het getroffen met onze gids. Een wat oudere man die vol passie vertelde over onder andere de diverse vulkanen en vulkaanuitbarstingen, hoe het eiland is opgebouwd en het gevaar van tsunami’s. Zo vertelde hij dat er drie keer per jaar een oefening wordt gedaan en dat bij tsunamidreiging het dorp op het eiland binnen vijf minuten tijd volledig ontruimd kan zijn. Veel mensen hebben een tasje klaar staan met wat houdbaar eten en drinken, waar je een dag of drie mee vooruit kunt als je moet evacueren.

De grote landschildpadden

Op alle drie de eilanden leven de grote landschildpadden. Een leuk weetje: door de vulkanische omgeving en de diverse historische vulkaanuitbarstingen, zijn groepen landschildpadden noodgedwongen separaat gaan leven. Deze hebben zich daardoor ook anders geëvolueerd, waardoor diverse verschillen tussen de landschildpadden waar te nemen zijn.

Toerisme op een laag pitje

Ons valt het al op dat er zoveel restaurantjes, hotelletjes en touroperators op het eiland zijn, maar dat het aantal toeristen wel meevalt. Schijnbaar is het toerisme na het volledig sluiten van de Galapagos eilanden (nog) niet op gang gekomen, tot het niveau van vóór de coronapandemie. Gemiddeld gezien ligt het toerisme op ongeveer 10% van wat het ooit geweest is. Ergens is het dus lekker rustig op het eiland, maar anderzijds is dit voor de plaatselijke bevolking natuurlijk een enorme strop, aangezien de eilanden het echt van het toerisme moeten hebben.

Wij vragen ons dan wel af hoe lastig dingen te regelen zijn op drukke momenten. Geld pinnen op de eilanden is namelijk echt een DRAMA! Dit terwijl de eilanden écht duur zijn en er vrijwel niets met kaart betaald kan worden. Ook ferry’s tussen de eilanden boeken blijkt best een uitdaging te zijn en bij sommige mensen zelfs fout te gaan (bij ons is dit gelukkig wel goed gegaan).

Op Isla Isabela verblijven toevallig wel relatief gezien veel Nederlanders. De eerste avond hier hebben we dan ook een gezellige avond gehad met twee andere Nederlandse koppels die op ons hotel verbleven. De tweede avond nog een gezellige avond met een Nederlands koppel die we tijdens de tour naar de vulkanen hebben leren kennen.