Medellin

Over Medellin kunnen we veel vertellen. Maar voordat we dat doen, eerst nog even “terug” naar Santa Marta.

Santa Marta

Santa Marta heeft ons namelijk heel erg verbaasd. We hadden er niet zoveel verwachting van, maar in de avond veranderde het centrum van dit stadje in een zeer gezellig en bruisend uitgaansgebied. Tot dusver hebben we hier ook het lekkerste gegeten tijdens onze heel reis. Geen Colombiaans eten, maar Mexicaans. Voor de oplettende lezer die nog naar Colombia gaat… Aanradertje!

Santa Marta hebben we aangedaan om naar Medellin te vliegen én om Tayrona National Park/Cabo San Juan te bezoeken. En wauw… We hebben al mooie stranden gezien aan de Caribische kust, maar de combinatie van een hike, prachtige natuur en stranden zoals we ze nooit eerder hebben gezien, maakt de trip naar Tayrona National Park/Cabo San Juan een echte topper. Het is wel toeristisch, maar dat is ook niet voor niets!

Dan het vliegen naar Medellin. Het boeken van een vliegticket bleek de grootste uitdaging tot dusver te zijn. Hoe moeilijk kan het zijn anno 2022? Nou… Heel moeilijk! Tijdens het betaalproces liepen we steeds vast. Op de dag van vertrek dan maar op goed geluk naar de luchthaven en daar een ticket boeken. Gelukkig was er nog plaats. Het probleem bleek te zijn dat Avianca (zoals de luchtvaartmaatschappij heet) geen internationale creditcards accepteert. Por que?

Medellin

Over Medellin hebben we tot dusver alleen nog maar fantastische verhalen van andere reizigers gehoord. Ze hadden er allen langer willen blijven. Aangekomen op de luchthaven met de bus richting de stad. Na “een soort van Gotthardtunnel” te hebben gehad, kom je vanuit de bergen de stad in rijden. Een prachtig uitzicht en bij het inrijden valt direct op dat er ook in de stad heel veel groen is. Later vernemen we ook dat Medellin de laatste jaren veel geïnvesteerd heeft in het groen in de stad. Geslaagd projectje kunnen we vertellen!

Het hostel waar we verblijven, blijkt drie weken geleden geopend te zijn. Alles is dus splinternieuw. En eindelijk een bed van twee meter (tot dusver allemaal nog bedjes van maximaal 1,85 meter gehad)! De wijk El Poblado, waar ons hostel is gelegen, ligt wederom in een zeer bruisende omgeving. Volop leuke barretjes, restaurantjes en gezelligheid op kruipafstand.

Een stukje geschiedenis

El Poblado blijkt de wijk te zijn waar de stad Medellin ooit gesticht is en tevens één van de betere wijken (Comuna’s) van de stad. De stad ligt in zijn geheel tussen de bergen en was jaren geleden vooral bekend vanwege Pablo Escobar. Tijdens een citytour die we hebben gemaakt, hebben we onder andere de gedenkplaats bezocht waar al zijn slachtoffers worden herdacht; een lange granieten wal met maar liefst 46.000 gaatjes erin (één voor ieder slachtoffer)! Als je jezelf nu in Medellin waant, kan je jezelf niet voorstellen hoe de sfeer hier in de jaren ’80 en ’90 moet zijn geweest. Zelfs de vele shopping malls die hier zijn, zijn hier een resultaat van. We leren dat deze zijn ontwikkeld, zodat de bewoners van Medellin veilig uit konden gaan, zonder het risico te lopen geraakt te worden door een verdwaalde kogel. Op verschillende plaatsen waar informatie over de tijd van Escobar wordt getoond, zien we ook dingen terug die we nog herkennen uit de serie Narcos op Netflix.

Het huidige Medellin…

… ervaren wij juist als een zeer sfeervolle stad. En vooral een stuk georganiseerder dan de plaatsen die we tot dusver aan de Caribische kust hebben gezien. Veel minder afval op straat (op sommige plaatsen zelfs niets tot nauwelijks), verkeer waar structuur in zit (al is het er wel heel druk), minder straatverkopers (al krijg je nog steeds op iedere hoek van de straat cocaïne aangeboden) en zeer prettige mensen.

Is het dan alleen maar prachtig? Nee, helaas niet. Zelf zijn we met de metro naar het centrum van de stad gegaan. Daar een leuk museum bezocht en wat leuke pleintjes en straatjes gespot. Maar helaas ook veel prostitutie, wat meer opgefokte straatverkopers, veel gokken (zowel in casino’s als op straat) en zwervers/junks. Bij het spotten van een midden op een druk plein heroïne spuitende junk, hebben we besloten het centrum maar snel te laten voor wat het is. Ondanks dat de sfeer op straat nog steeds prima was, vonden we dat toch wel heel heavy om te zien. Snel terug naar “ons” sfeervolle en bruisende El Poblado.

Verder…

… voor het eerste echt traditioneel Colombiaans gegeten (staat bekend als een ware proteïnebom en inderdaad, je kan er een week op vooruit), is het klimaat een stuk koeler en met een lagere luchtvochtigheid dan aan de kust, gaan we nog een graffiti tour door de stad maken (al hebben we al veel graffiti gespot) én bezoeken we vanuit Medellin ook nog Guatapé en El Peñón. Hier later meer over!