En toen waren we met z'n 4-en!

Onze eerste dag in Peru stond in het teken van het ontvangst van Maikel [e-38] Thomas. Aangezien wij al rond het middaguur in Lima waren gearriveerd, mochten wij nog door het hectische verkeer van Lima een retourtje airport doen om ze op te wachten. Met kartonnen bordjes met daarop ‘Señor Hille’ en ‘Señor Ilegems’ stonden we dan ook paraat toen de vlucht uit Amsterdam landde. Ontzettend tof om elkaar weer te zien! Overigens twee van de drie taxiritten ruzie gehad met de taxichauffeur… Ik blijk dan opeens heel goed Spaans te kunnen!

Het historische stadscentrum

De eerste dag hebben we een free walking tour in het historische stadscentrum van Lima gehad. Lima is een enorm grote stad, maar het historische stadscentrum (komt ook weer voor op de UNESCO-werelderfgoedlijst), is redelijk overzichtelijk. We krijgen onder andere uitleg over de verschillende pleinen, belangrijke gebouwen, de invloed die aardbevingen hebben gehad op de gebouwen en de stad én hoe we de officiële monumenten herkennen. Leuke tour om onze trip in Peru lekker rustig te beginnen. Zelf hebben we na de toer nog ‘Basílica y Convento de San Franisco de Asis’ bezocht onder begeleiding van een gids. Normaal gesproken ben ik niet zo’n fan van kerken, kathedralen, etc., maar deze was het bezoeken zeker waard. Met name de prachtige bibliotheek en de graftombes waren indrukwekkend… Het moet lekker geroken hebben in de basiliek tijdens de zondagsmis! Foto’s maken was helaas niet toegestaan.

Van plaats vier naar plaats twee!

Enkele maanden geleden stonden we een biertje te drinken in de stad en spraken we (Menno, Maikel, Thomas en ik) met de ober van café Het Veulen over reizen. Hij vertelde dat hij naar Peru ging, waarop ook onze (wereld)reis ter sprake kwam. Zijn tip: boek een tafeltje bij restaurant Central in Lima! Met enige moeite (je moet echt máánden van te voren reserveren), is het Maikel toch gelukt nog een tafeltje te reserveren. Bedankt voor de tip Luc!

Op dat moment stond restaurant Central in Lima bekend als het vierde beste restaurant ter wereld. In Europa zou dit betekenen dat een avondje dineren “onbetaalbaar” is, maar de prijzen hier in Peru liggen net wat anders. Al is het nog steeds niet goedkoop; we kunnen van de prijs per persoon ook tien nachten slapen met z’n tweeën… Inclusief ontbijt!

Toen we anderhalve maand geleden in Colombia verbleven, zagen we dat de lijst van beste restaurants 2022 was gepubliceerd. Restaurant Central stond niet meer op plaats vier, maar op plaats twee! Op nummer één staat overigens een Deens restaurant.

En hoe was het? Fantastisch! Bij de entree stond een betonnen tafel waarop alle ingrediënten werden getoond die de avond gebruikt zouden worden en waar we de eerste uitleg over het menu kregen. Het menu is op basis van hoogte- en dieptemeters, waarbij geldt dat MBLS staat voor Meters Beneath Sea Level (ingrediënten uit de zee) en MASL staat voor Meters Above Sea Level (ingrediënten van het land). De ingrediënten kwamen voornamelijk uit regio’s aan de kust, het Amazone-gebied en het Andes-gebergte.

Om even te sfeer te beschrijven; aan tafel wordt je stoel aangeschoven, naar het toilet ga je onder begeleiding, ondertussen wordt je servet uitgeklopt en opnieuw gedrapeerd en voor er ook maar iets op tafel komt aan eten of drinken, komt er een bakje met warmvochtige doekjes op tafel, waar je jezelf mee kunt opfrissen. Het bakje wordt op tafel gezet, het dekseltje wordt er keurig afgehaald… En boerenlul dat ik ben, pak ik één van de doekjes en dank ik zeer formeel in mijn beste Spaans de gastheer (best netjes toch?!). Terwijl ik bezig ben met mijn handen op te frissen, zie ik de andere hand van de gastheer met een soort groot pincet het andere warmvochtige doekje Menno aanreiken… Ik had het kunnen weten, het is hier natuurlijk niet de bedoeling dat je zelf het doekje pakt. “Disculpe señor… I come out Velddriel”.

Bij de reservering moest je al aangeven of je een lokaal of intercontinentaal menu wilde. Wij kozen voor het lokale menu. De avond zelf konden we nog aangeven of we twaalf óf veertien gangen wilden en of we een lokaal óf intercontinentaal wijn-/drank arrangement wilden hebben. Bij een lokaal menu past naar ons idee ook het best een lokaal wijn-/drankarrangement en nu we er toch zijn.. Doe maar veertien gangen!

Man man man… Veertien culinaire orgasmes gehad! Werkelijk tongstrelend… Iedere smaakpapil in mijn mond is gestimuleerd! Zeer verfijnde producten en ingrediënten (met name kruiden) waarvan ik niet eens wist dat het bestond. Krab, inktvis, octopus, grouper… Allemaal even lekker! Na afloop hebben we rondje gedaan en aangegeven of we er 1) meer van hadden verwacht, het 2) aan onze verwachtingen heeft voldaan, óf 3) onze verwachtingen heeft overtroffen. Voor mij geldt dat het aan mijn verwachtingen heeft voldaan, maar dat komt vooral doordat mijn verwachtingen echt héél erg hoog waren (het is niet voor niets de nummer twee van de wereld)!

A-once-in-a-lifetime-experience; creditcard door de gleuf halen, afritsbroek weer aan en weer terug het “normale” backpackersleven in…

Barranco en de Malecon

Voor we Lima verlaten, hebben we nog een georganiseerde toer gemaakt door de wijk Barranco. Een hippe wijk waar het er allemaal wat rustiger aan toe gaat dan in veel andere delen van Lima. Er wordt hier veel aandacht besteedt aan street-art in de vorm van graffiti. Prachtige creaties mogen aanschouwen, waarbij we uitleg kregen over de verschillende kunstwerken en artiesten. Door het kleurrijke geheel en de gemoedelijkere sfeer, is de wijk Barranco eigenlijk nog leuker om te verblijven dan het populaire Miraflores waar wij slapen.

Op de terugweg naar Miraflores, zijn we over de Malecon van Lima gelopen. Deze aan de zee gelegen soort van boulevard is eigenlijk een aaneenschakeling van mooie parkjes en dure op zee gerichte appartementen, aangevuld met een tegen de kliffen van Lima aangebouwd winkelcentrum, vol luxe winkels en restaurantjes. De laatste stop op onze terugweg was het park van de liefde… Mooi moment om te stoppen!