Salkantay Trail en Machu Picchu

Na anderhalve dag mocht ik in gezelschap van een halve apotheek aan medicatie gelukkig het ziekenhuis verlaten. Naast een salmonella-infectie, blijk ik ook een parasiet te hebben. Al bij al niets ernstigs gelukkig, alleen ontzettend vervelend tijdens een reis. In combinatie met de geplande Salkantay Trail, kon de timing niet slechter. De dokter gaf gelukkig wel aan dat ik direct alles op kon pakken, mits ik me goed voel.

Dat klinkt als muziek in de oren! Gelukkig kon de organisatie waar wij de Salkantay Trail geboekt hadden wat regelen, waardoor we op dag drie in konden stromen. We hebben in totaal dus twee dagen en twee nachten moet missen, maar kunnen de laatste drie dagen (inclusief het bezoek aan Machu Picchu) dus wel samen met Maikel [e-38] Thomas doen.

Aankomst in Loreta

Dit betekende wel vroeg opstaan en een lange trip van negen uur naar Loreta (bus – trein – trein – bus). De hikers van onze groep bleken net aangekomen te zijn bij de Hobbit-huisjes in Loreta toen wij aankwamen. Onze gids leidde ons naar ons Hobbit-huisje, wanneer plots Thomas dolenthousiast het douchegebouw uit kwam rennen toen hij ons hoorde! En even later strompelde ook Maikel met zijn zere knie hun Hobbit-huisje uit om ons te verwelkomen! Wat een warm ontvangst!

Wel “vreemd” om in een groep te landen die al twee dagen samen aan het hiken zijn. Bizar om te zien hoe snel groepsdynamiek ontstaat. Gelukkig zijn we zelf ook niet de meest verlegen personen op deze aarde en kunnen we snel integreren.

(Voor ons) de eerste wandeldag

’s-Ochtends vroeg uit de veren! Wel ontzettend fijn dat we door de gidsen gewekt worden met een kopje coca-thee. In de avond moet je deze niet drinken (je doet geen oog dicht), maar in de ochtend is het een ontzettend prettig drankje om wakker te worden. Coca in de vorm van thee, snoepjes of blaadjes kan gebruikt worden als middeltje om beter tegen de hoogte te kunnen. Aangezien de grootste hoogtes al worden gepasseerd op de eerste twee dagen, is het voor ons eigenlijk niet meer echt nodig. Toch is het wel heerlijk wakker worden!

De wandeling bestaat voor het eerste gedeelte uit een flinke afdaling, om daarna weer te klimmen. Bij het einde van de afdaling, bezoeken we eerst een koffieplantage. Hier hebben we koffiebonen geplukt en vervolgens zelf koffie gemaakt. Wel met bonen die eerder geplukt zijn, want koffiebonen hebben enkele dagen nodig om te drogen. Ondanks dat het een basic manier van koffie maken was, hebben we een ontzettend lekker bakkie pleur op.

Na de lunch, die we bij de koffieplantage hadden, begonnen aan de klim. We komen er achter dat op dit punt de originele Inca Trail start. We leren dat er een originele Inca Trail is, maar ook een klassieke Inca Trail (de meest toeristische). Wat is nu dan “de echte Inca Trail”? Geen idee! Zolang de omgeving waarin we wandelen mooi is (en dat is ie!), zal het me eigenlijk ook een worst wezen. Er leiden ook meerdere wegen naar Rome, dus zal dit ook wel voor Machu Picchu gelden.

Aan het einde van de klim, worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht op de vallei, met heel in de verte Machu Picchu. Je moet arendsogen hebben om de contouren van Machu Picchu te herkennen, maar het hele plaatje is fantastisch! Een stuk verder krijgen we bij een andere archeologische plaats van de Inca’s een zéér uitgebreide uitleg over de Inca-historie van onze gids. Leuk om te zien dat hij zo bevlogen over de historie van zijn land verteld, alleen geschiedenisleraar moet hij nooit worden… Hij praat nogal sloom, waardoor het lastig is om de aandacht er bij te houden.

(Voor ons) de tweede wandeldag

We hebben deze nacht in een tent geslapen en worden wederom met een kopje coca-thee gewekt. Bij het openen van de tent, kijken we weer uit over de prachtige vallei met in de verte Machu Picchu. Dit is één van de mooiste plekken waar ik ooit ben wakker geworden… Misschien wel DE mooiste! Wat een uitzicht!

De dag bestaat voor ongeveer de helft uit afdalen en voor de andere helft uit een vlakke wandeling door het dal van de vallei. De wandeling eindigt in Aguas Calientes, waar we de nacht doorbrengen.

Machu Picchu

De laatste dag bestaat uit een bezoek aan Machu Picchu. Machu Picchu betekent zoiets als “Oude Berg”. Sinds 2007 behoort het tot de huidige zeven wereldwonderen. Na het Colosseum in Rome en de Taj Mahal in India, voor mij het derde van de zeven wereldwonderen die ik ga bezoeken. Als je boven op de berg arriveert (2.430 meter boven zeeniveau), begrijp je direct waarom het een wereldwonder is. Bizar hoe de Inca’s in die tijd zo hoog op deze steile berg deze stad hebben kunnen bouwen.

In vergelijking met andere archeologische vindplaatsen, blijft het in feite ook een stapel stenen. Het bijzondere is echter dat Machu Picchu nog voor ongeveer 80% origineel is en dat de overige 20% gerestaureerd is. De manier van bouwen van de Inca’s is dus echt fantastisch! Iets dat in de 15^e eeuw gebouwd is en nog in deze staat verkeerd… Bizar! Zonder gebruik te maken van maar enige vorm van mortel. De stenen (hoofdzakelijk graniet) lijken als puzzelstukjes strak in elkaar te zitten.

Wat Machu Picchu nog bijzonderder maakt, is de omgeving waarin het ligt. Hoog op een bergtop, met daarom heen prachtige valleien en andere bergtoppen… Een fenomenaal stukje aarde!

Ook hier hebben we weer van onze gids een uitgebreide uitleg gekregen over hoe de Inca’s leefden, dat de stad Machu Picchu eigenlijk nooit helemaal afgerond is, over de bouwtechniek, over de terrassen die gebruikt werden voor landbouw en hoe deze opgebouwd zijn, over waarom de Spanjaarden Machu Picchu nooit ontdekt hebben (anders had er wel een kathedraal gestaan), enzovoort…

Huayna Picchu

Bij het boeken, hebben wij gekozen voor de uitgebreide versie. Er zit dan ook een klim naar Huayna Picchu bij. Deze berg (2.700 meter boven zeeniveau) ligt vlak achter Machu Picchu en is vaak zichtbaar op de achtergrond op foto’s die je van Machu Picchu ziet. De klim is héél steil. Eenmaal boven aangekomen, heb je een nog mooier zicht op de omgeving en zie je Machu Picchu van bovenaf.

En nu terug naar Cusco…

… en even bijkomen. Met een verzwakt lichaam deze toer ondernemen, vergt toch wel wat van je. We hebben dan ook besloten om in Cusco te blijven, tot ik weer helemaal opgeknapt ben. Aangezien Cusco een leuk stadje is, absoluut geen straf.

Helaas betekent het afronden van de Salkantay Trail ook dat het einde van de vakantie van Maikel [e-38] Thomas in zicht is gekomen. Balen, maar wat hebben we een gave tijd gehad samen. Prachtige dingen gezien en gedaan én veel gelachen! Nog even nagenieten samen, voordat zij morgen terugvliegen richting Lima, om zondag weer naar Nederland te vliegen. We gaan ze missen…