Een 6.000-er

Voor diegene die niet weten wat een 6.000-er is; dit is een berg met een hoogte van minimaal 6.000 meter boven zeeniveau. Onder hikers en klimmers wordt met “een 6.000-er” dan ook het beklimmen van een dergelijke berg bedoeld. Ik had dit nooit op m’n bucketlist staan, maar tijdens deze reis is dat er door diverse hikes en bergen wel op gekomen.

Huayna Potosí

Vanuit La Paz kan je de Huayna Potosí beklimmen. Deze berg is gelegen op 6.088 meter boven zeeniveau en staat bekend als een relatief gemakkelijk te beklimmen berg (met écht de nadruk op relatief!). Waarom zou ik dan wachten om dit weer op m’n bucketlist af te strepen? Voor Menno hoeft dit niet en deze toer heb ik dan ook samen met Bart geboekt.

De Huayna Potosí is één van de twaalf bergen van meer dan 6.000 meter hoog die Bolivia rijk is. Tien van de twaalf bergen die hoger zijn dan 6.000 meter, zijn overigens rondom La Paz gelegen.

En was het gaaf?

Een ‘once-in-a-lifetime experience’! Ik ga echt werkelijk-never-fucking-nooit-meer zoiets doen… Wat een ellende! Naast de ijle lucht en kou, moet je met een volledig bergbeklimmersoutfit (inclusief pikhouweel) op een soort van skischoenen met ondergebonden ijzers de berg op. De eerste dag bestaat uit het leren van de technieken die je moet toepassen, de tweede dag uit de eerste wandeling van base camp naar high camp (tijdens deze klim moet je ook zelf al je bagage meenemen à twintig kilo), van waaruit je de derde dag daadwerkelijk naar de top gaat. Die laatste dag (of eigenlijk nacht, want je moet om 23:30 uur je bed uit) start eigenlijk direct op de gletsjer. De gehele nacht beklim je dus de berg, om uiteindelijk vroeg in de ochtend de top te bereiken. In totaal leg je een kilometer aan hoogtemeters af. Het klimmen doe je in groepjes van twee, samen met een gids. Onze groep bestond uit twaalf mensen en dus zes gidsen. Uiteindelijk ben ik aan een andere groep van twee gekoppeld (letterlijk, want je loopt gezekerd de berg op), aangezien mijn buddy Bart het helaas niet gehaald heeft en terug naar high camp moest. Bart is een enorm fitte en gespierde gymleraar, dus zo zie je maar dat de hoogte werkelijk iedereen kan killen… Fit of niet fit!

Trots?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het echt mega megagaaf vind dat ik het gedaan heb (vooral ook omdat ik de top daadwerkelijk bereikt heb), dat de ervaring leuk is, maar dat deze sport toch echt niet voor mij is weggelegd. Geheel aangekleed lijkt het alsof je naar een andere planeet afgeschoten gaat worden (drie lagen kleding op de benen, vier lagen kleding op het lijf, een harnas, een helm, twee lagen handschoenen, drie paar sokken etc.), maar dat outfit is ook nodig gezien de kou en alle capriolen die je uit moet halen. Op de terugweg zie je dingen die je (gelukkig) op de heenweg in het donker niet herkende. Werkelijk waar compleet kapot gegaan op die berg… Wat een hel!