Buenos Aires - the second part!

El Centro

De enige wijk die we nog niet bezocht hadden, was El Centro. We hebben ook hier weer een Free Walking Tour geboekt en treffen toevallig dezelfde gids als bij de Free Walking Tour in de wijk Recoleta en Retiro. De tour start bij het 'Congréso Nacional'. Inmiddels lijken we eraan gewend te raken dat het tempo in Argentinië doorgaans niet zo hoog ligt (of we doen in ieder geval ons best), maar ook bij de bouw van dit gebouw blijken ze de tijd genomen te hebben. Een kleine 60 jaar, van 1889 tot 1946, hebben ze erover gedaan dit gebouw neer te zetten. Het pand heeft wat weg van het Capitool in Washington.

In het verlengde hiervan ligt de 'Avenida de Mayo'. In deze laan bouwden rijke inwoners van Buenos Aires aan het einde van de 19^e eeuw grote gebouwen in populaire bouwstijlen. Enige bijzondere eraan is dat ze meerdere bouwstijlen combineerden in één pand, met als gevolg drukke panden met meerdere stijlkenmerken. Alleen hierom zijn we al blij dat we de Free Walking Tour hebben geboekt, want we kijken hierdoor opeens heel anders naar de vele statige gebouwen. Luxueuze panden, maar bij architecten onderling zorgt het schijnbaar voor de nodige discussie.

Bij één pand, wat overigens zo als Eftelinghotel door had kunnen gaan, horen we nog een ander bijzonder verhaal. Het pand is 100 meter hoog en het is niet mogelijk om met de lift van de laagste verdieping in de kelder tot de hoogste in de top van de toren te gaan. De reden hiervan is niet dat het technisch niet mogelijk is, maar omdat de top van het gebouw de hemel en de kelder de hel voorstelt. Rechtstreeks vanuit de hel naar de hemel is geen optie! De top van het torentje van dit gebouw wijst overigens richting het Zuiderkruis, het richtpunt voor het Zuidelijk halfrond waar wij op het Noordelijk halfrond de Poolster voor gebruiken.

Ook bezoeken we de karakteristieke Obelisk op de Avenida 9 de Julio. Heb je de enorme feestende mensenmassa in Buenos Aires op het nieuws gezien toen Argentinïe de voetbalhelden binnenhaalden nadat ze wereldkampioen zijn geworden? Hier zag je ergens ook deze Obelisk staan. Het ding is in 1936 opgericht en staat symbool voor het toen vierhonderd jarig bestaan van Buenos Aires. Critici vinden dat het ding niet past binnen de architectuur van Buenos Aires. Mag je bij een stad waarin werkelijk alle bouwstijlen terug te vinden zijn spreken van “de architectuur van de stad”?

Nadeel van deze Free Walking Tour; enkele zaken kennen een overlap met de eerste tour die we gedaan hadden. We hadden al begrepen dat het jaar wordt afgesloten met een inflatie van 96%, maar leren nu ook dat de inflatie over de afgelopen vier jaar (maar liefst!) 295% is. Ook zijn de salarissen het laagst in 30 jaar. Er is dan ook veel kritiek op het orthodoxe bewind van de huidige regering als het de economie aangaat.

We begrijpen nu ook waarom er van de richtprijzen die in onze reisgids vermeld worden geen zak meer klopt. Even een voorbeeldje; een ritje met de metro kost nu 42 ARS (ARS staat voor Argentijnse Pesos), wat enkele jaren geleden ongeveer 5 ARS kostte. Overigens is 42 ARS ook bizar goedkoop; omgerekend met "de gunstige koers" is dit ongeveer 12 eurocent, waarbij het niet uitmaakt bij welk station je uitstapt.

We eindigen deze Free Walking Tour op het Plaza de Mayo. Hier is de stad Buenos Aires voor de tweede en laatste keer “ontdekt”. De Spanjaarden plaatsten er, zoals overal waar ze weer iets veroverden, een paal en bouwden de stad eromheen. De paal staat op aarde die uit alle hoeken van het land komt, bedekt met een laagje “heilige grond”. Als er protesten zijn, vinden deze voornamelijk op dit plein plaats.

Een zeer triestig verhaal over dit plein is het verhaal over de “Dwaze moeders”. Tijdens de dictatuur in de periode van 1976 tot 1983 verdwenen zo’n 30.000 mensen (volgens de Argentijnse regering zijn het er “slechts” 13.000). De “Dwaze moeders” zijn ontstaan uit moeders die opheldering gingen vragen bij de autoriteiten over hun vermiste kinderen. De regering gaf er geen aandacht aan, waardoor de moeders als een soort van protest wekelijks zwijgend rondjes gingen lopen over het plein rondom de paal. Dit hebben ze zo’n dertig jaar lang vol gehouden.

Later is er ook nog een groepering ontstaan onder de naam “Dwaze grootmoeders”. Deze oma’s waren op zoek naar de kinderen die hun kinderen hadden gekregen, maar die na de geboorte zijn weggenomen, ter adoptie aan zijn geboden en waarbij de biologische ouders veelal vermoord zijn. Nog dagelijks worden er oproepen gedaan en ruim 20% van de vermiste kleinkinderen zijn inmiddels herenigt met hun biologische families.

Oud en nieuw in Buenos Aires

Toen we startten met het plannen van de reis, besefte ik al vrij rap dat we op 31 december 2022 en 1 januari 2023 ergens op het Zuid-Amerikaanse continent zouden zijn. Ik bedacht me dat het wel leuk zou zijn om de jaarwisseling te vieren in een gave stad. Al snel bepaalden we dat dit Buenos Aires zou moeten zijn. Voor Wout en Eel was dit ook een trigger om naar Argentinië te komen.

En hoe kan je het beste de jaarwisseling vieren in Buenos Aires? Op één van de vele rooftop bars leek ons wel geinig! We hebben een reservering bij het Pulitzer Hotel, één van de betere aangeschreven rooftop bars van de stad. Kleinschalig terras met een intiem sfeertje waar we tot 00:00 uur genoten hebben van een zesgangendiner (gang 0 meegerekend, want dit was meer dan een amuse). Na 00:00 uur zijn we het nieuwe jaar begonnen met een leuke cocktailparty op hetzelfde terras, met daarna nog een klein feestje in één van de vele clubs in Buenos Aires. Enige jammere van de gehele avond; om 00:00 uur ontbrak het aan vuurwerk. Sowieso hadden we niet het idee dat er veel vuurwerk afgestoken werd, maar het vuurwerk wat we zagen, kwam vaak niet hoog genoeg. Spectaculaire vuurwerkshows boven de stad hebben we dus niet gezien.

Tot slot

Feliz año nuevo (gelukkig nieuwjaar in het Spaans)! Dat het voor iedereen maar een mooi jaar mag worden! Op een fantastisch 2023!

En ma… Dit jaar komen we alweer naar huis[e-1f609]