Galapagos eilanden - Santa Cruz

De laatste stop voor we het vaste land van Ecuador gaan verkennen, is het eiland Santa Cruz. De boottocht terug van Isla Isabela naar Santa Cruz was gelukkig een stuk milder dan de boottocht heen. Geen (zee)zieken dit keer. Wel moesten we al om 4:45 uur ons bed uit om de boot te halen. Die tijd hoeven we er zelfs niet uit als we moeten werken!

Bay-tour

Op de dag van aankomst de bay-tour gedaan. Helaas geen nieuwe dingen gezien (zowel flora als fauna), buiten twee kloven die in verbinding staan met de zee. We hoopten nog een fregat te spotten, maar dat is helaas niet gelukt.

Duiken bij Gordon’s Rock

De tweede poging om hamerhaaien te spotten. Is het gelukt? We hadden gehoopt er een paar te mogen spotten. Maar we bleken geluk te hebben! Werkelijk tientallen (misschien wel honderd!) van die mega imposante hamerhaaien mogen zien. Ze zwommen werkelijk overal om ons heen. En naast hamerhaaien, hebben we ook de Galapagos haaien, white tipsharks en black tipsharks mogen spotten.

De duiken waren vanwege de sterke stroming en de ruwe zee wel lastig. Ook bleek ik bij de eerste duik een kapotte BCD te hebben. Deze blies zichzelf op. Erg handig (NOT)! In totaal heb ik wel vijf keer mijn BCD leeg moeten laten lopen en bij de safety stop schoot ik alsnog als een raket omhoog.

Maar dat mocht de pret allemaal niet drukken… Voor mij serieus echt de meest gave duikervaring die ik ooit heb gehad. Sowieso één van de meest gave dingen die ik ooit gedaan heb. Een Braziliaan die met ons mee dook, bleek al zijn 38^e duik op de Galapagos eilanden te maken. Zelfs hij gaf aan dat dit de gaafste duik was die hij ooit op de Galapagos had meegemaakt. Gordon’s Rock is er één voor in de boekjes!

De visafslag

Per toeval na het duiken nog op de visafslag terecht gekomen. Sowieso bizar om te zien met wat voor tonijnen en andere vissen de vissers terug op land komen, maar ook leuk om te zien dat Paultje Pelikaan, Reinier de Reiger en Leo de Zeeleeuw met smacht wachten op terugkomst van de vissers. Ze jatten bij de mannen die de vissen klaarmaken voor de verkoop alle restjes, voordat het überhaupt restjes zijn.

En net voor we vertrekken, worden we ook nog getrakteerd op de Fregat die we nog niet gespot hadden. Helaas had hij weinig zin om zijn rode borst te showen, dus het bleef bij een rood frutseltje onder zijn kin.

En hiermee…

… zit ons Galapagos avontuur er al weer op. Weer een stempeltje in ons paspoort erbij. Deze krijg je overigens niet standaard, maar kan je wel vragen.

De avond voor onze duiken bij Gordon’s Rock maakten we samen al een tussenstand van de Galapagos eilanden. Menno was enthousiaster dan ik. Ik heb zeker toffe dingen gezien, maar naar mijn idee zijn er gavere dingen op de wereld te zien, die gemakkelijker bereisbaar en ook nog eens goedkoper zijn.

Het duiken bij Gordon’s Rock heeft bij mij echter in één ochtend voor een ommekeer gezorgd… Ik kijk mééééga enthousiast terug op de Galapagos!