Nog wat extra Cusco!

Na het uitzwaaien van Thomas [e-38] Maikel, bleven wij nog wat extra dagen in Cusco om weer op krachten te komen. Onze dagen bestonden uit een koffietje hier, een taartje daar, op ons gemakje lunchen, in de middag een spelletje, ’s-avonds een hapje eten en voor het slapen Netflix. Het gaat inmiddels een stuk beter (of eigenlijk harstikke goed) met ons en we zijn weer gestart met dingen te ondernemen.

Zoutterrassen van Maras

Het eerste wat we gedaan hebben vanuit Cusco, is een bezoek aan de zoutterrassen van Maras. Deze tour startte overigens met een tocht per quad langs twee meren; Laguna Piuray en Laguna Huaypo. Het eerste meer zorgt voor 80% van de watervoorziening van Cusco. Als je de grootte van het meer ziet, kan je jezelf dat overigens niet voorstellen. Wat wel heel tof was; Menno was zeer enthousiast over de tocht per quad. De eerste paar honderd meter waren wat wennen, maar daarna ging hij los! Wel een stoffige bende… We hebben stof uit werkelijk de kleinste gaatjes en kiertjes gehaald.

Daarna zijn we per bus doorgegaan naar de zoutterrassen. Op basis van de plaatjes die we zagen, hadden we een bepaalde verwachting, maar in werkelijkheid waren de terrassen een stuk groter en mooier dan we ons voorgesteld hadden. De terrassen zijn eigenlijk een soort van baden, waar na het verdampen van het water door de zon, zout wordt gewonnen. Het zoutwater komt uit een bron diep uit de bergen. Er wordt in drie lagen zout gewonnen; 1) het “roze” zout wat puur gegeten kan worden (in salades etc.), 2) het “gele” zout wat gebruikt kan worden om te koken en 3) het “bruine” zout wat enkel medicinaal gebruikt kan worden.

Maar hoe komt er een zoutwaterbron in het binnenland? Goede vraag vonden wij (ook). Men zegt dat deze bron is achtergebleven nadat het gebergte ontstond en de zee zich terugtrok. Hier wordt overigens geen 100% zekerheid over gegeven. Overigens zijn de baden al wel ontzettend oud. Ze dateren al uit het pré-Inca-tijdperk. Op dit moment zijn er zo’n 5.000 baden die door verschillende families “uitgebaat” worden.

Montaña de los 7 colores

Ook wel bekend als de “rainbow-mountain”. Onze volgende trip die we nog gemaakt hebben vanuit Cusco. Een berg in de omgeving van Cusco die bestaat uit meerdere prachtig op elkaar volgende kleuren. De berg ligt op zo´n 5.100 meter hoogte. We waren benieuwd hoe het inmiddels met onze conditie is gesteld, maar wat bleek… We gingen beide als raketten naar boven! Nou is de klim niet heel steil (alleen het laatste stukje), maar onderweg hebben we toch wel de nodige toeristen naar lucht zien happen of zelfs aan het zuurstof zien zitten.

Maar wat een prachtige beleving weer! Het lijnenspel van de verschillende kleuren en de overgang ervan is prachtig. Wat een fotogenieke omgeving, al komen de foto’s (wederom) weer niet in de buurt van hoe prachtig de hele omgeving is! De kleuren zijn ontstaan door de mineralen die in de grond zitten. Of beter gezegd; door de oxidatie ervan. Zo kan de rode kleur bijvoorbeeld gelinkt worden aan klei, de gele aan goud en zwavel, de witte aan zilver én de paarse aan staal.

Aangezien we lekker vlot boven waren, hadden wij nog voldoende tijd om ook de 'Red Valley' te bezoeken. Een extra wandeling naar wederom een bergtop van zo’n 5.100 meter. De top bestond eigenlijk uit twee losse “topjes”, die beide een prachtig uitzicht op de gehele omgeving geven. Aan de éne zijde de rode vallei, aan de andere zijde de kleurtjesberg en weer aan een andere zijde besneeuwde bergtoppen. Een tripje van drie uur heen (waarvan anderhalf uur over hobbelige wegen waar je heerlijk in slaap geschommeld werd), drie uur terug (met idem de hobbelige wegen) en om 4.00 uur de wekker zeker waard!

Dineren met de achterburen

Onze achterburen Tijn [e-38] Sophie trekken ook enkele maanden door Zuid-Amerika en dankzij Mr. Salmonella [e-38] Mrs. Parasite is het gelukt om op hetzelfde moment in dezelfde plaats te zijn. Zij hebben net Colombia afgerond en starten in Peru. Leuk om de ervaringen die we tot dusver opgedaan hebben te kunnen delen. Ook al hebben zij weer andere dingen in Colombia gezien en gedaan… We blijken het land en de mensen toch wel geheel op dezelfde manier beleefd te hebben. En sowieso is het tof om op zo’n 10.000 kilometer afstand van huis een Pisco Sour met de achterburen te kunnen drinken.

Nog wat dingetjes over Peru

Wat ons verder nog opviel aan Peru:

• - Er rijden hier nog bizar veel Volkswagen Kevers rond. Het lijkt wel of deze hier 10 jaar terug nog geproduceerd werden.
• - Het land is goed ingespeeld op toerisme! We hadden inmiddels al een zeecontainer vol met sjaals, truien en mutsen van Alpaca wol, tekeningen/schilderijen, beeldjes etc. naar Nederland kunnen zenden, als we slechts 3% gekocht zouden hebben van wat ons aangeboden is.
• - Het land is goed ingespeeld op toerisme (deel 2)! We zouden geen huid meer over hebben als we in waren gegaan op slechts 1 van de 40 massages die ons per dag aangeboden wordt.
• - Het land is goed ingespeeld op toerisme (deel 3)! We snappen dat de Alpaca een schattig beest is en dat veel toeristen hiermee op de foto willen (dit wordt dan ook vaak in de stad aangeboden), maar het toppunt was toch wel de Alpaca met zonnebril bij de rainbow-mountain (ik hoopte dat de ansichtkaarten die je hiervan regelmatig ziet nep zouden zijn…).

En hiermee…

… zit ook ons avontuur in Peru erop! Dit betekent dat we al ons derde land afgerond hebben. We nemen zondag vanuit Cusco eerst de bus terug naar Puno, om vervolgens maandag per bus de grens naar Bolivia over te steken. Ons avontuur in Bolivia start in La Paz, waar we ook weer een paar gave dingen op de planning hebben staan… To be continued!