Riobamba en de vulkaan Chimborazo

Weer een stad waar je niet al te lang wil blijven. Buiten een restaurantje waar we heerlijk hebben gegeten en een accommodatie waar we verblijven met te lieve uitbaters (een Duitse man en Ecuadoraanse vrouw die ook taalcursussen geven), is er werkelijk niets moois aan deze stad. Waarom er dan heen? Vanwege de vulkaan Chimborazo die net buiten de stad is gelegen. De vulkaan is overigens niet meer actief en de top is bedekt met sneeuw. Het bereiken van de top is alleen mogelijk voor alpinisten. Te voet kan je slechts tot ongeveer 5.100 meter komen. Als het weer het toelaat, kan je deze vulkaan altijd vanuit de stad zien liggen.

Lesje aardrijkskunde

De Chimborazo is de hoogste vulkaan van de Andes en tevens de hoogste berg van Ecuador. De Lonely Planet had een verhaal over dat de Chimborazo (6.263 meter) ook wel de hoogste berg van de wereld is, in plaats van de Mount Everest (8.848 meter). Dit is natuurlijk raar en hebben we nog even opgezocht. Het schijnt aan de meetmethode te liggen…

Traditioneel gezien worden bergtoppen vanaf zeeniveau gemeten. In dat geval is de Mount Everest de hoogste berg. Als je vanuit het middelpunt van de aarde meet, is echter de Chimborazo de hoogste berg. De diameter van de aarde is schijnbaar het grootst op de evenaar. De aarde is dus niet helemaal rond, maar meer een afgeplatte bolvorm. En om precies te zijn is de straal van de aarde zo’n 21 kilometer groter rond de evenaar dan rondom de polen… Nooit geweten!

Moutainbiken

Aangezien de Chimborazo dus vlakbij de evenaar ligt, ben ik volgens deze meetmethode dus met de mountainbike van de hoogste berg van de wereld gegaan. Niets van gemerkt, buiten dat het echt een mega leuke ervaring was. De avond voor vertrek hebben we een uitgebreide uitleg van de touroperator gehad. Met uitgebreid bedoel ik ook écht uitgebreid… #duurtlang!

De mountainbiketocht begin op 4.850 meter en heb ik samen met een super leuk Frans gezin gedaan (vader, moeder en twee kinderen). In de tocht naar beneden echt hele gave uitzichten gehad, vicuna’s gezien (hierover later meer), de Franse papa op zijn muil zien gaan en op het laatst nog door wat dorpen net buiten de stad gefietst. Hier zie je veel duidelijker dan in de stad, de eenvoud waarin mensen hier leven. Bij elke woning zie je nog wel wat kippen, een varken, een ezel, wat schapen of een paar koeien staan. Of het een bewuste keuze of puur uit armoede is, kunnen we er dan weer niet helemaal uithalen. Verder op weg naar beneden veel wind gehad en met name in het begin veel kou ervaren. We kregen gelukkig ook vooraf het advies om op z’n minst vier lagen kleding aan te doen. Toch hadden we erg veel geluk met het weer. Het was namelijk niet heel erg bewolkt, waardoor we de hele dag zon hebben gehad en ook bijna de hele tocht een prachtig uitzicht op de vulkaan hebben gehad. Dit schijnt heel vaak heel anders te zijn, waardoor je door de wolken en de mist slecht zicht hebt.

Vicuna’s

Vicuna’s vallen onder dezelfde familie als de lama’s en de alpaca’s. Deze leven hier in het wild en waren eigenlijk uitgestorven. Peru, Bolivia en Chili hebben deze echter een paar geschonken en de populatie begint weer op peil te komen. Geinige beestjes om te zien, al zie ik niet direct het verschil met de alpaca. Het schijnt dat ze wat kleiner zijn. In mijn optiek zijn ze vooral wat minder fors.